Zhou Hanedanlığı

Zhou Hanedanlığı, Çin tarihindeki önemli ve uzun ömürlü bir hanedanlıktır. Zhou Hanedanlığı, M.Ö. 1046 yılında başlayan ve M.Ö. 256 yılına kadar devam eden bir dönemi kapsar. Bu hanedanlık, Şang Hanedanlığı’nın yerini alarak Çin’i yönetmeye başlamıştır.

Zhou Hanedanlığı, Batı Zhou ve Doğu Zhou olarak iki döneme ayrılır:

1. Batı Zhou (M.Ö. 1046 – M.Ö. 771): Batı Zhou dönemi, Zhou Hanedanlığı’nın ilk dönemini temsil eder. Bu dönemde, hanedanlık, güçlü bir merkezi yönetim kurarak ve feodal bir sistem oluşturarak Çin topraklarını yönetmeye çalıştı. Zhou Hanedanlığı’nın kurucusu, Kral Wu ve danışmanı Confucius’un öğretmeni olarak bilinen Kung Fu-tzu’dur (Confucius). Bu dönem, Çin’de geleneksel Çin felsefesinin temellerinin atıldığı bir dönem olarak kabul edilir.
2. Doğu Zhou (M.Ö. 770 – M.S. 256): Doğu Zhou dönemi, Batı Zhou’nun sona ermesiyle başlar. Bu dönem, Çin tarihinde Çin feodalizminin zirveye ulaştığı bir dönem olarak kabul edilir. Doğu Zhou, İlkbahar ve Sonbahar Dönemi ile Savaşan Devletler Dönemi olarak iki ana döneme ayrılır. Bu dönemlerde farklı devletler arasında sık sık savaşlar yaşandı ve farklı felsefi ve siyasi akımlar gelişti. Ayrıca Doğu Zhou dönemi, büyük filozoflar ve düşünürlerin (Confucius, Laozi, Mozi, Sunzi vb.) fikirlerinin geliştirildiği ve kaydedildiği bir dönemdir.

Zhou Hanedanlığı, sonraki Çin hanedanlıkları için birçok kültürel ve siyasi temel oluşturdu ve Çin tarihinde önemli bir rol oynadı. Ancak zaman içinde Zhou Hanedanlığı da zayıflamış ve parçalanmıştır. M.Ö. 256 yılında sona erdiğinde, Çin tarihindeki bir sonraki büyük hanedanlık olan Qin Hanedanlığı’nın kuruluşu öncesinde zayıf bir durumdaydı.