Gargoyle, başlangıçta Orta Çağ’ın gotik katedrallerinde ve diğer binalarında kullanılan taş veya metal su boşaltma elemanıdır. Gargoyles, genellikle grotesk yaratıklar, hayvanlar veya insan figürleri şeklinde tasarlanmıştır. Bu tasarımların amacı hem pratik hem de dekoratiftir. Gargoylenin ana işlevi, yağmur suyunu binanın duvarlarından uzağa yönlendirmek ve bu sayede bina duvarlarının ve temelinin erozyondan korunmasına yardımcı olmaktır.
Ayrıca, gargoyles’ın bu grotesk ve bazen korkutucu tasarımları, kötü ruhları uzaklaştırmak ve katedralleri korumak için sembolik bir işlev gördüğüne inanılıyordu.
Bazı insanlar, gotik mimarinin dekoratif elemanları olan “chimera” veya “grotesque”leri gargoyles ile karıştırabilir. Ancak bu figürlerin bir su boşaltma işlevi yoktur; tamamen dekoratif amaçlıdırlar. Gargoyle terimi, spesifik olarak su boşaltma işlevi gören heykellere atıfta bulunur.
