Wendigo psikozu, tıbbi bir hastalık veya tıbbi bir tanı değil, daha çok kuzeydoğu Kızılderilileri halklarının mitolojisinde ve korku hikayelerinde yer alan bir kavramdır. Kızılderili kültürlerine ait bir efsaneye dayanan bu kavram, insan etine karşı düşkünlük ve doyumsuz bir açlık hissinin kişileri ele geçirdiğine inanılır.
Wendigo efsanesine göre, bu canavarın ruhu vahşi ve aç gözlü bir insana bulaşır ve bu kişi, insan eti yemek için bir obsesif dürtüye sahip olur. Wendigo, Kızılderili kültürlerinde bir tabu olarak kabul edilen insan etini tüketmeyi simgeler ve kişinin bu eyleme yönelik saplantılı düşünceleri ve hisleri olması durumunda, o kişiye “Wendigo psikozu” denir.
Wendigo psikozu, modern psikiyatri literatüründe tanınmış bir ruh sağlığı bozukluğu olarak kabul edilmez. Bu terim, daha çok folklorik ve kültürel bir kavramdır. Modern psikiyatri, benzer semptomları olan daha tanımlanabilir ve teşhis edilebilir psikiyatrik bozukluklarla ilgilenir.
Wendigo efsanesi, özellikle Kanada ve Kuzey Amerika’daki Kızılderili toplulukları arasında yaygındır ve bu efsane, yerel mitoloji ve kültürlerde önemli bir yere sahiptir. Ancak, bu efsane temel alınarak insan eti yeme isteği gibi semptomlarla başa çıkmak için modern tıbbi yardım ve psikiyatrik tedavi gerekebilir, çünkü bu tür semptomlar ciddi psikiyatrik sorunları yansıtabilir.
